هوش مصنوعی:
این متن عرفانی به رابطهٔ بین انسان و حقیقت الهی می‌پردازد و از مفاهیمی مانند وحدت وجود، فنا و بقا، و شهود عرفانی سخن می‌گوید. شاعر از آینه‌ای سخن می‌گوید که دو طرف دارد و حقیقت در آن متجلی است. با شست‌وشوی دل، انسان به دیدار حقیقت نائل می‌شود و غیر از او چیزی باقی نمی‌ماند. در نهایت، با گذر از دوگانگی‌ها، وحدت ذات را درک می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی نیاز به پیش‌زمینه‌ای از ادبیات و فلسفهٔ اسلامی دارد.
شمارهٔ ۱۹۵
او در اعیان ثابت و اعیان در او
هست این آئینه را یک پشت و رو
غیر هستی نیستی باشد بلی
کل شیئی هالک الا وجه هو
دیدم او را هم بچشم او عیان
چون بخون دیده کردم شست و شو
راز خود با خویشتن گوید مدام
از زبان این و آن با گفتگو
دید کوهی ذات شارح را بذات
چون گذشت از اعتبار این و او
هست این آئینه را یک پشت و رو
غیر هستی نیستی باشد بلی
کل شیئی هالک الا وجه هو
دیدم او را هم بچشم او عیان
چون بخون دیده کردم شست و شو
راز خود با خویشتن گوید مدام
از زبان این و آن با گفتگو
دید کوهی ذات شارح را بذات
چون گذشت از اعتبار این و او
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
