هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به زیبایی‌های معشوق و دردهای عشق می‌پردازد. شاعر از زلف و خال معشوق، دل‌باختگی و دیوانگی عشق، و رنج‌های فراق سخن می‌گوید. تصاویری مانند زنجیر زلف، دام و دانه، و پروانه و شمع به‌کار رفته‌اند که نشان‌دهنده‌ی عشق آتشین و بی‌قراری است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه‌ی پیچیده و استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند دیوانگی عشق و فراق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۶۳

رخ یک طرف دو طره جانانه یک طرف
بردند دل ز هرطرف از ما نه یک طرف

از خال وزلفت از دوطرف دانه است ودام
دام تونیست یک طرف ودانه یک طرف

مجروح تر دلم شده در چین زلف تو
از بوی مشک یک طرفاز شانه یک طرف

زلفت از آنخمیده دراوبسکه ریخته
زنجیر یک طرف دل دیوانه یک طرف

آن زاهدی که چون دلم از دست اوشکست
خم یک طرف به میکده پیمانه یک طرف

دیشب بدیدمش که زبس بودمست می
خود یک طرف فتاده وصددانه یک طرف

مجنون عشق یارم و سنگم نمی زنند
طفلان به کوچه یک طرف از خانه یک طرف

هر شب ز نور شمع و زنار فراق یار
من یک طرف بسوزم و پروانه یک طرف

اقبالم ار بلند شود در برم شبی
دل یک طرف نشنید وجانانه یک طرف
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.