هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و اندوه خود از گذر زمان و بیتفاوتی جهان سخن می‌گوید. او از تکرار بیحاصل روز و شب و ناآگاهی انسان از آغاز و پایان زندگی شکایت دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین فلسفی و عاطفی عمیق است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا احساسات منفی شود. مناسب برای مخاطبانی است که توانایی تحلیل مفاهیم انتزاعی را دارند.
شمارهٔ ۴۰ - قطعه
خونین جگرم ز گردش چرخ
افسرده دلم ز دور ایام
شام است همی که می شودصبح
صبح است همی که می شود شام
وآگاه نشد کسی به دوران
کآغاز چه بوده چیست انجام
افسرده دلم ز دور ایام
شام است همی که می شودصبح
صبح است همی که می شود شام
وآگاه نشد کسی به دوران
کآغاز چه بوده چیست انجام
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
