هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و اخلاقی از صابر، جوان را به صداقت در عشق و دوری از هوس‌های زودگذر دعوت می‌کند. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند «طایر قدس» و «گوهر بحر معرفت»، بر ارزش والای عشق حقیقی و معرفت تأکید می‌کند و هشدار می‌دهد که دل بستن به امور پست و زودگذر، سزاوار انسان نیست. همچنین، شعر به مقایسه‌ی عقل و عشق می‌پردازد و عشق را نیرومندتر و کاردان‌تر می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر، مانند عشق حقیقی، معرفت، و مقایسه‌ی عقل و عشق، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و الهام‌بخش است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۰

عاشق صادق ای جوان، بند هوس نمی‌شود
طایر قدس آشیان، صید مگس نمی‌شود

چند اسیر این و آن؟ دل به یکی ده ای جوان!
چون همه کس در این جهان بهر تو کس نمی‌شود

داشت کسی که عاطفت، نیست انیس بدصفت
گوهر بحر معرفت، همسر خس نمی‌شود

بوالهوسی و بوالهوس، هست چو طایر و قفس
خواهی اگر زنی نفس، کنج قفس نمی‌شود

عقل ضعیف و ناتوان، نیست چو عشق کاردان
نه خر لنگ را که آن همچو فَرَس نمی‌شود

چون من (صابر) ای صنم، با تو کسی که زد قدم
کیست که همچو صبحدم، تازه‌نفس نمی‌شود
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.