هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق و آشفته‌ی شاعر نسبت به معشوق است. او از افزایش عشق خود در هر لحظه، سختی‌های راه عشق، و تأثیرات عمیق آن بر جان خود سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به بی‌ثباتی دنیا و امید به رسیدن به آرزوهایش اشاره می‌کند. در پایان، او از جنون ناشی از عشق و تضاد آن با عقل سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند جنون و رنج عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۶

حُسنت چو عشق من همه ساعت فزون شود
تا منتهای کار ندانم که چون شود

در کار جان گرهی سخت هست لیک
آسان شود دمیکه دل از عشق خون شود

حاصل ز دور چرخ مرادم شود اگر
این گردشش چو طالع من واژگون شود

چون با خیال روی تو خواب آیدم به چشم
مژگان به جای سوزنم اندر جفون شود

یکباره سرنگون شود این چرخ بیستون
در زیر بار محنت من گر، ستون شود

ناید برون زخانه اگر طفل اشک من
ترسد که پایمال شود چون برون شود

گفتی خوش است عقل «وفایی» به کیش عشق
آری به شرط آنکه در آخر جنون شود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.