هوش مصنوعی:
شاعر با بیان اینکه با موی سفید (پیری) و روی سیاه (شرمساری) آمده، از گناهان و کوتاهی‌های خود در بندگی سخن می‌گوید و اذعان می‌کند که از کرده و ناکرده‌های خود پشیمان است. در پایان، با ذکر جملهٔ «لا حول ولا قوه الا بالله» توکل خود را به خدا نشان می‌دهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، موضوعاتی مانند پشیمانی، توبه و توکل به خدا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۶
با موی سفید آمدم و روی سیاه
نا کرده ترا، بندگی و کرده گناه
از کرده و ناکردهٔ خود منفعلم
«لا حُولَ وَلا قوّة الاّ بالله»
نا کرده ترا، بندگی و کرده گناه
از کرده و ناکردهٔ خود منفعلم
«لا حُولَ وَلا قوّة الاّ بالله»
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
