هوش مصنوعی:
این متن شعری است که زیبایی طبیعت و عشق را با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند سبزه، گلشن، خط سبز و مشک توصیف میکند. شاعر از زیباییهای طبیعت و ارتباط آن با عشق و احساسات انسانی سخن میگوید.
رده سنی:
12+
این متن حاوی مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که برای درک و لذت بردن از آن، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و احساسی وجود دارد. کودکان زیر 12 سال ممکن است نتوانند به طور کامل با مفاهیم عمیق و تصاویر شاعرانه آن ارتباط برقرار کنند.
غزل ۴۲
طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش است
معین است که گلشن به نوبهار خوش است
چه خوش بود طرف روی یار از خط سبز
بلی چو سبزه دمد طرف لاله زار خوش است
اگر چه خوش نبود در نظر غبار ولی
گر از خط تو بود در نظر غبار خوش است
به بوی مشک جراحت شود فزون و مرا
جراحت دل از آن خط مشکبار خوش است
به یاد سبزه خطی گشت سبزه کن وحشی
که سبزه سرزده اطراف جویبار خوش است
معین است که گلشن به نوبهار خوش است
چه خوش بود طرف روی یار از خط سبز
بلی چو سبزه دمد طرف لاله زار خوش است
اگر چه خوش نبود در نظر غبار ولی
گر از خط تو بود در نظر غبار خوش است
به بوی مشک جراحت شود فزون و مرا
جراحت دل از آن خط مشکبار خوش است
به یاد سبزه خطی گشت سبزه کن وحشی
که سبزه سرزده اطراف جویبار خوش است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۴۱
گوهر بعدی:غزل ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.