هوش مصنوعی: شاعر از ساقی می‌خواهد که شراب آتش‌فام را بیاورد، چرا که زمان شادی و نشاط فرا رسیده است. او بر اهمیت استفاده از این ایام خوش تأکید دارد و از باده‌نوشی، موسیقی، و همنشینی با زیبارویان سخن می‌گوید. در پایان، اشاره‌ای به پیامبری می‌کند که پیام خوشبختی را آورده است.
رده سنی: 18+ متن شامل اشاراتی به می‌نوشی و مجالس عیش و طرب است که برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نیست. همچنین، مضامین عاشقانه و استفاده از واژگان نمادین مانند شراب ممکن است برای کودکان و نوجوانان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱ - باده پیش آر

ساقیا پیش آر باز آن آب آتش‌فام را
جام گردان کن ببر غم‌های بی‌انجام را

زآنکه ایام نشاط و عشرت و شادی شده است
بد بود بیهوده ضایع کردن این ایام را

مجلسی در ساز در بستان و هر سوئی نشان
لعبتان گلرخ و حوران سیم اندام را

باده پیش آور که هنگامست اینک باده را
هیچگون روی محابا نیست این هنگام را

خام طبع است آنکه می گوید به چنگ و کف نگیر
زلفکان خم خم و جام نبید خام را

مجلس عیش و طرب برساز و چون برساختی
پیش خوان آن مطرب مه روی طوبی نام را

هر کجا طوبی بود آنجا بود خلد برین
نزد ما پیغمبر آورده است این پیغام را
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲ - دلبر جانان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.