چرا نگفتی با من بتا به روز نخست
که عهد و وعده و پیمان من مدار درست

به من مده دل و از من وفا مجوی بدانک
جفای آخر باشد ز من وفای نخست

وفا نمودی از اول جفا کنی آخر
درین دل آنچه نیافت ثبات، قول نرست

چنان نمودی از اول که چست ازان منی
کنون چو می نگرم زان دیگرانی چست

ز تیغ خوی تو تن را به خون دل شستم
دل از امید وصال تو می ندانم شست

برای خویش رو اکنون که عاجزم با تو
همه مراد مراد تو، بنده بنده ی تست

درست رفتی در عهد و وعده و پیمان
زهی به عهد بد و وعده‌های پیمان‌سست