ای جفت دل من از تو فردم
وی راحت جان ز تو بدردم

تا با دل و جان من تو جفتی
من از دل و جان خویش فدم

رنجی که من از پی تو دیدم
دردی که من از غم تو خوردم

بر گوی و بیازمای یکبار
تا بشناسی که من چه مردم

من شاخ وفا و مردمی را
کی چون تو گسسته بیخ کردم

داری دل و جان دهم به عشقت
در شش در اوفتاده نردم

ای سیمین سرو در فراقت
چون زرین فال زار و زردم

بی جاده لبا زفرصت تست
رخساره چو کهربای زردم

با لشکر هجر تو همه سال
ز امید وصال در نبردم

با آتش و آب دیده و دل
گردد ز تو جوی با دو گردم

زان آب چو خاک خارمندم
آتش همچو باد سردم

عشق تو به جان شگرد دارم
تا عمر به سر شود شگردم