هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر یا قطعه ادبی است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های مختلف، به بیان مفاهیمی مانند ناتوانی، بی‌کمکی و تنهایی می‌پردازد. در این شعر، از عناصری مانند خر، درخت بی‌برگ، و شیر نر برای انتقال این مفاهیم استفاده شده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تصاویر به کار رفته ممکن است نیاز به تفسیر و توضیح داشته باشند.
شمارهٔ ۳ - نور رخ تو قمر ندارد
. . . ری دارم که خر ندارد
خر تا بکلاه بر ندارد
مانند یکی درخت جیلان
سرکنده که برگ و بر ندارد
. . . نی داری که صد چنین . . . ر
تا . . . یه خورد، خبر ندارد
دارد کلهی ز اطلس سرخ
لیکن کمر بزر ندارد
آنکس نکند بدو دلیری
که قوت شیر نر ندارد
اینست جواب آنکه گوید
نور رخ تو قمر ندارد
خر تا بکلاه بر ندارد
مانند یکی درخت جیلان
سرکنده که برگ و بر ندارد
. . . نی داری که صد چنین . . . ر
تا . . . یه خورد، خبر ندارد
دارد کلهی ز اطلس سرخ
لیکن کمر بزر ندارد
آنکس نکند بدو دلیری
که قوت شیر نر ندارد
اینست جواب آنکه گوید
نور رخ تو قمر ندارد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - ایام چو تو دلبر طناز نیابد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - عاشقان پیش تو گر تحفه همه جان آرند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
