هوش مصنوعی:
این شعر با زبانی طنزآمیز و گاه تند به توصیف و هشدار درباره ریش پسران می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر مختلف مانند "ناری پسرا ریش"، "کار کبش موی" و "گرمابه"، مضامینی مانند ترس از پیامدهای منفی ریش، درد و رنج مرتبط با آن و توصیه به اصلاح آن را بیان می‌کند. در پایان، شعر با امید به روزی که ریش برداشته شود، پایان می‌یابد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای لحنی تند و برخی تصاویر نسبتاً خشن (مانند "برکن بسر ناخن تیز از دل بیرحم") است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد. همچنین، درک کامل طنز و انتقاد اجتماعی موجود در متن ممکن است به بلوغ فکری بیشتری نیاز داشته باشد.
شمارهٔ ۱۹ - ای شادی روزی که برآری پسرا ریش
زنهار به هش باش که ناری پسرا ریش
تا نفکندت در غم و زاری پسرا ریش
کار کبش موی یگانه کن از آن پیش
کانبوه فرود آید و کاری پسرا ریش
بر گرد زنخدان تو، ناکشته بروید
هرچند که بدروی و نگاری پسرا ریش
برکن بسر ناخن تیز از دل بیرحم
از بیخ دو تاری و سه تاری پسرا ریش
با حیش بگرمابه رو و روی بدان خار
تا چون علم ناصری آری پسرا ریش
آخر گرمابه چه خاری زنخ از حیش
از شانه بدهلیز بخاری پسرا ریش
این هست بر آن قافیه شعر جمالی
ای شادی روزی که برآری پسرا ریش
تا نفکندت در غم و زاری پسرا ریش
کار کبش موی یگانه کن از آن پیش
کانبوه فرود آید و کاری پسرا ریش
بر گرد زنخدان تو، ناکشته بروید
هرچند که بدروی و نگاری پسرا ریش
برکن بسر ناخن تیز از دل بیرحم
از بیخ دو تاری و سه تاری پسرا ریش
با حیش بگرمابه رو و روی بدان خار
تا چون علم ناصری آری پسرا ریش
آخر گرمابه چه خاری زنخ از حیش
از شانه بدهلیز بخاری پسرا ریش
این هست بر آن قافیه شعر جمالی
ای شادی روزی که برآری پسرا ریش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸ - تاختن آورد بر بتان ختن ریش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰ - شنیدست از کسی کز سنگ سیم آید همی بیرون
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
