۹۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰ - شنیدست از کسی کز سنگ سیم آید همی بیرون

بچشم عاشقان آید سرین گردگلرنگش
زهی خفتنگه نرمش زهی خارشگه تنگش

صفات . . . ن آن کودک چگویم خود، که آن کودک
همه . . . نست و . . . ن و . . . ن زپایش تا شتا لنگش

ندانم تا چه خواهد شد بسال بیست کاندر ده
نگوید آخ، اگر تا . . . یه بفشارد خر غنگش

شنیداست از کسی، کز سنگ سیم آید همی بیرون
ز بهر سیم ورزیدن خوش آمد بوق چون سنگش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹ - ای شادی روزی که برآری پسرا ریش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱ - ای بلبل خیل تو طربناک
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.