هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های مختلف، به انتقاد از رفتارهای ناپسند و نادانی‌های انسان می‌پردازد. شاعر با زبانی طنزآمیز و گاه تند، به مسائلی مانند سوزاندن، درد و رنج، و رفتارهای نابخردانه اشاره می‌کند. در پایان، شعر به نام سنائی غزنوی اشاره دارد و به نظر می‌رسد پاسخ به یکی از اشعار او باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است نیاز به تفسیر داشته باشند که برای سنین پایین مناسب نیست.

شمارهٔ ۴۴ - گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی

میخکی سازی کزین در دیگ شلغم میکنی
شلغم پخته بسیخی پنج و شش بر هم زنی

کور و سیر و لفت و شلغم برب و کاک و برگ کرم
گرم گرمک میخوری، تا چند گوئی غم زنی

برحذر باشی ز سوزانی و اف و پف کنی
تا دهان مرده ریگت را نسوزی خم زنی

چو خبر داری ز سوزانی و از دردی که هست
به علف باشی و گرنه لقمه در مرکم زنی

چون قراقر در شکنبه مرده ریگت اوفتاد
گر من از تو هم نخواهم زد، تو از من حم زنی

. . . ن سوی سرخس کنی وز باد شلغم مرد وار
تیزها در سبلت مجدودبن آدم زنی

این جواب آن، کجا گوید سنائی غزنوی
گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.