هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ستایشی که دریافت کرده است سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این ستایش باعث شده خط او (احتمالاً خط نوشتاری یا رفتارش) به خوبی دیده شود. او نیز در پاسخ، به شیوه‌ی بندگان، به ستایش گوینده پرداخته و این کار را در حضور دوست و دشمن انجام داده است. شاعر از تلاش برای رسیدن به آرزوهایش خسته شده و بیان می‌کند که چیزی برای بخشش ندارد، اما با این حال، خطی (احتمالاً نامه یا نوشته‌ای) را به عنوان هدیه تقدیم کرده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و ظرافت‌های زبانی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به کار رفته ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۳ - خط من نیکوست
مدحتم را خط صلت دادی
تا نمودی که خط من نیکوست
بنده هم نیز بنده وار زدم
کوس مدح تو پیش دشمن و دوست
از تقاضای آرز و فرسود
کفش من چرو پای من پی و پوست
آن خط از بهر را بحی دادم
نزدم سیم آن به ناخن کوست
تا نمودی که خط من نیکوست
بنده هم نیز بنده وار زدم
کوس مدح تو پیش دشمن و دوست
از تقاضای آرز و فرسود
کفش من چرو پای من پی و پوست
آن خط از بهر را بحی دادم
نزدم سیم آن به ناخن کوست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - به کلاه تو سوگند
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - هجو من
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
