هوش مصنوعی:
این متن یک شعر طنزآمیز و هجوآلود است که در آن شاعر با استفاده از استعارههای حیوانی مانند خر، گرگ و یوسف، به انتقاد از شخص یا موضوعی میپردازد. شاعر در این شعر به نقد شاعری و شعر طرف مقابل پرداخته و آن را ناپخته و بیارزش میداند. همچنین، از مفاهیمی مانند بخت و اقبال نیز به صورت طعنهآمیز استفاده شده است.
رده سنی:
18+
متن حاوی واژگان و مفاهیم هجوآلود و طنز تلخ است که ممکن است برای مخاطبان کمسن و سال نامناسب باشد. همچنین، درک برخی از استعارهها و انتقادات موجود در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵ - خر دجال
ای خر دجال گرگ یوسف خوانی
خود را این بذله لطیف کپک مخت
گرگ و خری هم بر آهن مثال که خنثی
دخت و پسر هم پسر نفایه و هم دخت
گر خریا گرگ پوست از تو کنم باز
از جهت پوستین، نه از پی کیمخت
آنکه مرا پوستین وصوف وصلت داد
آن تو کی داد گر قطار کنی بخت
خام طمع شاعری و شعر تو هم خام
نه طمع تو نه شعر تو، نخوهم پخت
کعبه نظم سخن خراب شد از تو
همچو ز بخت النصر حظیره در تخت
اشتر بختی دوان دوان به . . .
بخت نصر بر تو باد لعنت بر بخت
خود را این بذله لطیف کپک مخت
گرگ و خری هم بر آهن مثال که خنثی
دخت و پسر هم پسر نفایه و هم دخت
گر خریا گرگ پوست از تو کنم باز
از جهت پوستین، نه از پی کیمخت
آنکه مرا پوستین وصوف وصلت داد
آن تو کی داد گر قطار کنی بخت
خام طمع شاعری و شعر تو هم خام
نه طمع تو نه شعر تو، نخوهم پخت
کعبه نظم سخن خراب شد از تو
همچو ز بخت النصر حظیره در تخت
اشتر بختی دوان دوان به . . .
بخت نصر بر تو باد لعنت بر بخت
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴ - هجو من
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶ - نظامی گشنیز خورد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.