هوش مصنوعی:
نظامی در خراسان گشنیز می‌خورد و به شهر خودش می‌گوید که خودش را بشناسد تا فراموشی‌اش را به او نشان دهد. سپس اشاره می‌کند که باید کمان را به سوی هدف گرفت و فراموشی را به پشت افکند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و更适合 برای نوجوانان و بزرگسالان است که توانایی تحلیل مفاهیم عمیق تر را دارند.
شمارهٔ ۶ - نظامی گشنیز خورد
نظامی در خراسان خورد گشنیز
که تا گشتش رسن تابی فرامشت
به شهر خویش گوئی خویشتن را
نماید کان چه . . . ونست آن به انگشت
به . . . ون در برد باید سو کمان را
فرامشتش کند و افکند بر پشت
که تا گشتش رسن تابی فرامشت
به شهر خویش گوئی خویشتن را
نماید کان چه . . . ونست آن به انگشت
به . . . ون در برد باید سو کمان را
فرامشتش کند و افکند بر پشت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - خر دجال
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷ - این چیست؟
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
