زن کردم ای ولی نعم از برای آن
تا کدخدای گردم و مردی نکو شوم

آگه شدم که گر بمثل روی و انهم
در دست زن چو کاغذ تزویر گو شوم

لیکن نه باز گردم از شرم مردمان
کاندر خور تماخره و تیز تو شوم

از دعوت دو گونه و سه دست و چارپای
آن شب که قصد کردم تا جان او شوم

امروز برگ دعوت من بنده را بساز
تا امشبک یکی به . . . زن فرو شوم