هوش مصنوعی:
متن بالا شعری است که از تصاویر و واژگان نمادین برای بیان درد، رنج و مبارزه استفاده می‌کند. با تکرار عباراتی مانند «دبدبه» و «ولوله»، فضایی پرتنش و پراحساس خلق شده است. همچنین، اشاره‌هایی به خون، سوختن و مستی دارد که می‌تواند نشان‌دهنده عشق، رنج یا حتی انقلاب باشد.
رده سنی:
18+
متن از واژگان و تصاویر سنگین و نمادین استفاده می‌کند که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا ناخوشایند باشد. همچنین، مضامین مرتبط با رنج، خون و مستی نیاز به درک عمیق‌تری از ادبیات و زندگی دارد.
شمارهٔ ۴۸ - ولوله در ولوله در ولوله
مار بسی گرد حنائی خبه
راه بسی داد گزر درد به
سوخت در خون حنائی بدان
کز ره خون خورد بسی نار به
ولوله در ولوله در ولوله
دبدبه در دبدبه در دبدبه
بر در . . . ونش چو بود خفته مست
. . . ایه او گنده ترا مصطبه
ایری تا . . . ایه ندانم که چند
از کلهش یک گز تا غبغبه
روزی صد . . . ایر چنیق راتبت
کم نکند هیچ ازین راتبه
راه بسی داد گزر درد به
سوخت در خون حنائی بدان
کز ره خون خورد بسی نار به
ولوله در ولوله در ولوله
دبدبه در دبدبه در دبدبه
بر در . . . ونش چو بود خفته مست
. . . ایه او گنده ترا مصطبه
ایری تا . . . ایه ندانم که چند
از کلهش یک گز تا غبغبه
روزی صد . . . ایر چنیق راتبت
کم نکند هیچ ازین راتبه
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷ - در سبلت و ریش خویش بنگر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹ - کرمک پیله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
