۱۰۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۹

غازی بکمند زلف شهریرا بست
آنگه بسنان غمزه خلقی را خست

دیوانه دلی دارم شوریده و مست
کان خسته و بسته دید و در غاری جست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.