هوش مصنوعی: این شعر از عشق ناگفته، رنج‌های پنهان، و زیبایی‌های طبیعت سخن می‌گوید. شاعر از تب عشق، گل‌های ریخته شده، و داغ‌های کهنه می‌نالد و به تأثیر نگاه معشوق و دردهای عاشقانه اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده و احساسات عمیق است که درک آن برای نوجوانان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'داغ چندین ساله' و 'گریه بر دوش' نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۵۴

گر نهان سازم غم عشقت چه سازم ناله را
تب اگر پوشیده ماند چون کنم تب خاله را

دست افشاندی ز گلشن ریختی اوراق گل
روی گرداندی ز صحرا داغ کردی لاله را

یک گل از زخم خدنگت تازه بر من نشکفد
من به ناخن تازه دارم داغ چندین ساله را

وقت آیین‌بندی بازار مژگان منست
گریه بر دوش آورد از لخت دل پرگاله را

شب که شیون پیچ و تابم در نفس افکنده بود
از خراش سینه کردم شانه زلف ناله را

من هلاک گوشة چشمی که پنهان دیدنش
گلّة آهو به دنبال افکند دنباله را

گرد آن عارض ببین فیّاض دور چتر خط
گر ندیدستی به دور خرمن مه هاله را
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.