هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از استعاره‌های زیبا و پیچیده برای بیان احساسات عمیق عاشقانه و وابستگی به معشوق استفاده کرده است. شاعر از غم‌ها و دردهای عشق سخن می‌گوید و وفاداری به معشوق را برتر از هر چیز دیگری می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات به‌کار رفته پیچیده هستند و نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارند.

شمارهٔ ۱۰۹

ز زهر ناوک او دل چو شهد خرسندست
اگر غلط نکنم تیرش از نی قندست

گره ز طرَة خود باز اگر کنی چه شود
گره‌گشایی ما عمرهاست در بندست

کسی به دوست رسد کز جهان تواند رست
بریدن از همه عالم نشان پیوندست

دلم به حرف تو ناصح نمی‌کشد چه کنم؟
که ناوکم به جگر دل‌نشین‌تر از پندست

چه بی‌وفای جهانی که در زمانة تو
قسم به عهد تو خوردن شکست سوگندست

بس است نکته همین کوری زلیخا را
‍... ندست

...
که مهر غیر برابر به مهر فرزندست

برای قتل تو شمشیر کی کشد، فیّاض
هلاک صد چو تو در بند یک شکرخندست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.