معاندان که سخن ناشنوده می‌گویند
نگفته می‌شنوند و نبوده می‌گویند

دروغْ لافیِ بیدار طالعان چه بلاست
که فارغند و ز بخت غنوده می‌گویند

ز لاف مهر خجل نیستند بلهوسان
نکشته تخم، حدیث دروده می‌گویند

به حرف اهل دل انگشت رد منه زنهار
که این گروه سخن آزموده می‌گویند

ببزم فخر ز عرض هنر تهی‌دستان
حدیث سلسله وحرف دوده می‌گویند

ببزم سینه‌ام این خوش تبسّمانِ نگاه
حدیث جوهرِالماسِ سوده می‌گویند

ز صاف آینگی طوطیان هندِ خطت
سخن ز زنگ تکلّف ز دوده می‌گویند