هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر احساسات شاعر نسبت به عشق و رنج‌های ناشی از آن است. شاعر از دوستی که به او آسیب می‌زند و رفتارهای ناخوشایند او شکایت می‌کند. او همچنین از بی‌توجهی و غفلت معشوق و آسیب‌هایی که به او وارد می‌شود، ناراحت است. در نهایت، شاعر قصد دارد که این رفتارها را آشکار کند و از آنها انتقام بگیرد.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و روان‌شناختی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند رنج و انتقام نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارند که معمولاً در سنین بالاتر شکل می‌گیرد.
غزل ۱۶۴
این دل که دوستی به تو خون خواره می‌کند
خصمی به خود نه ، با من بیچاره می‌کند
بد خوییت به آخر دیدن گذاشته است
حالا نظر به خوبی رخساره می‌کند
این صید بی ملاحظه غافل از کمند
گردن دراز کرده چه نظاره می‌کند
این شیشهٔ ظریف که صد جا شکسته بیش
این اختلاط چیست که با خاره می‌کند
فردا نمایمش که سوی جیب جان رود
وحشی که جیب عاریتی پاره می‌کند
خصمی به خود نه ، با من بیچاره می‌کند
بد خوییت به آخر دیدن گذاشته است
حالا نظر به خوبی رخساره می‌کند
این صید بی ملاحظه غافل از کمند
گردن دراز کرده چه نظاره می‌کند
این شیشهٔ ظریف که صد جا شکسته بیش
این اختلاط چیست که با خاره می‌کند
فردا نمایمش که سوی جیب جان رود
وحشی که جیب عاریتی پاره می‌کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۱۶۳
گوهر بعدی:غزل ۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
