هوش مصنوعی:
در این متن شاعر بیان می‌کند که گویا کمال بنده در دوری دیده شده است و چرخ (زمان یا تقدیر) او را از خورشید (منبع نور و کمال) دور انداخته است. همچنین اشاره می‌کند که ماه نیز تا زمانی که از مهر (خورشید) دور نشد، به کمال نرسید. این متن به مفهوم دوری و جدایی به عنوان عاملی برای رسیدن به کمال می‌پردازد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده مانند چرخ، خورشید و ماه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۷۰
دورم افکند چرخ اگر زان خورشید
گویا که کمال بنده در دوری دید
دیدی که نکرد ماه تحصیل کمال
تا دوریش از مهر به غایت نرسید
گویا که کمال بنده در دوری دید
دیدی که نکرد ماه تحصیل کمال
تا دوریش از مهر به غایت نرسید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
