هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به توصیف زیبایی معشوق می‌پردازد و از تشبیهاتی مانند هلال و ماه نو برای ابرو و لب‌های او استفاده می‌کند. همچنین، از تأثیر شرم معشوق بر حرام شدن باده سخن می‌گوید و گل بی‌رخ را بدنام می‌خواند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های شعری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین، اشاره غیرمستقیم به حرام شدن باده ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۹۱
ای گل شده بی‌رخ نکویت بدنام
وز شرم لب تو باده گردیده حرام
ابروی ترا هلال گفتم، مه نو
بالید به خود چنانکه شد ماه تمام
وز شرم لب تو باده گردیده حرام
ابروی ترا هلال گفتم، مه نو
بالید به خود چنانکه شد ماه تمام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
