باز آن سرخ اطلس زیب پیکر ساخته
رنگ دیگر ریخته نیرنگ دیگر ساخته

تا برنگی دیگر از ما دل بر دهر لحظه یار
سرخ اطلس زیب آن اسپید پیکر ساخته

خسروی دراعه گلگون کرده و شبدیز ناز
هم بشیرین تاخته هم کار شکر ساخته

یا نی آن سیماب بر در حله شنگرف گون
نقره صافی بود کوجا در آذر ساخته

این ویست اندر قبای سرخ گشته جلوه گر
یا مکان اندر شفق خورشید خاور ساخته

سبز خط ترکابده تا خط ازرق سرخ می
کآسمان اینک زمین را جامه اخضر ساخته

ضیمران در دامن گلشن زمرد بیخته
ابر کام لاله را مشحون گوهر ساخته

زآتشین گلهای خاک و عطر باد و لطف آب
وه که دنیا خلد عقبی را مصور ساخته

چون چمن پر گشته از نامحرمان سرو و بید
رخ عروس نسترن پنهان بمعجر ساخته

بلبل شیرین ترنم بین که لحن خویش را
قند می پندارد و هر دم مکرر ساخته

راست گوئی عندلیب این چامه از دیوان من
در مدیح شاه گلگون جامه از برساخته