۸۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴

جیحون که بهره میکده میخواری اوست
بی پردگیش امید ستاری اوست

گر زشت بود گناه بردن سوی حشر
پس مهمل صرف نام غفاری او است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.