هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از ضعف و بی‌چاره‌گی خود سخن می‌گوید و به ستایش شخصی به نام «امین‌الملک» می‌پردازد. او از دشمنان و مشکلاتی که با آن‌ها روبه‌رو شده است می‌گوید و از لطف و قدرت امین‌الملک یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم پیچیده و ادبیات سنگین است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین ممکن است برخی از واژه‌ها و مضامین برای آن‌ها نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۳ - در مدح امین الملک و تقاضای صلتی از او

ای مبارک پئی که بر گردون
نایب رای توست سیاره

کرده ای پای بخت را خلخال
داده ای دست ملک را یاره

دشمنان تو را به گرد جهان
دارد آوازه تو آواره

پیش رای تو ای امین الملک
خواهم احوال گفت یک باره

دان که مداح بی کفایت تو
قلتبانی است روسبی باره

هست معلوم خواجگان که امروز
. . . این بنده نیست آن کاره

ای که برآستانه در تو
اهل حرمت نهند رخساره

بنده بی برگ و هر زمان گوش است
کاورد بچه این فلان خواره

چیست آخر مرا بگوی اکنون
چاره این ضعیف بیچاره . . .؟

ریشم اندر کنیف خونین باد
گر مرا هست وجه گهواره
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲ - در تبریک بدوستی که زن گرفته و خانه خریده و معذرت از نرسیدن بخدمت او
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴ - در مدح شخصی محمد نام و تقاضای صلتی از او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.