هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از قوامی، شاعر فارسی‌زبان، سروده شده است. متن حول محبت و عشق به یار و توصیه‌هایی درباره رفتار با معشوق می‌چرخد. شاعر از عشق، امید، وفاداری و صبر سخن می‌گوید و مخاطب را به حفظ رابطه و پرهیز از عجله توصیه می‌کند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات شعر نیاز به درک ادبی و تجربه عاطفی بیشتری دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۶۶ - در غزل است

ای دل پی یار خویشتن دار
در حلقه زلف او وطن دار

در راه مراد تاختن کن
اسبان نشاط گام زن دار

از عشق وصال روی آن بت
درخدمت پشت چون شمن دار

ازبهر کلاه فضل یزدان
روزی دو قبای اهرمن دار

گر خارزن آمد است عشقش
تو روی بدان گل و سمن دار

ور عهدشکن شد است زلفش
تو چشم به حلقه و شکن دار

گر مهجوری ز باغ وصلش
از خار نسیم یاسمن دار

ور یعقوبی ز عشق یوسف
اومید به بوی پیرهن دار

اندر سر زلف او مزن دست
ای شیفته گوش دل به من دار

تو پای عتاب او نداری
هان دست به جای خویشتن دار

سیم آر به چنگ ای قوامی
پس صحبت یار سیمتن دار
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵ - در غزل است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷ - در غزل است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.