هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، به بیان دردها و پرسش‌های عاطفی و فلسفی می‌پردازد. شاعر از دوری از آشنایان، بی‌توجهی به رنج دیگران، و تناقض‌های زندگی شکایت دارد و به دنبال پاسخ برای این پرسش‌هاست.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که برای درک کامل، به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و دوری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۴۴

جانب ما دیده را وا کرده پوشیدن چرا
آشنایی کردن و بیگانه گردیدن چرا

چرخ را در ناله آرد تیر آه خستگان
از نظر افتادگان را دیر پرسیدن چرا

سرمه بیگانه را در چشم خود جا داده یی
اینقدر از آشنایی دور گردیدن چرا

خفتگان خاک را یاد رقیبان داغ کرد
دوستان از یکدگر بیهوده رنجیدن چرا

استماع صد سخن از خار چون گل می کنی
یک سخن از عندلیب خویش نشنیدن چرا

از غم موی میان نازک او سیدا
سنبل آسا اینقدر بر خویش پیچیدن چرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.