هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنج شاعر از بی‌وفایی و بی‌توجهی یار است. شاعر از نادیده گرفته شدن وفاداری و ارزش عشق خود شکایت دارد و از درد دوری و بی‌توجهی یار به خود می‌نالد. او از بی‌ارزش شدن عشق و وفاداری در مقابل خار و خس دنیا اظهار تاسف می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل ۲۵۷

قیمت اهل وفا یار ندانست دریغ
قدر یاران وفادار ندانست دریغ

درد محرومی دیدار مرا کشت افسوس
یار حال من بیمار ندانست دریغ

یار هر خار و خسی گشت درین گلشن حیف
قیمت آن گل رخسار ندانست دریغ

زارم انداخت ز پا خواری هجران هیهات
مردم و حال مرا یار ندانست دریغ

وحشی آن عربده جو کشت به خواری ما را
قدر عشاق جگرخوار ندانست دریغ
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۲۵۶
گوهر بعدی:غزل ۲۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.