هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و طبیعت‌گرا، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف عشق، طبیعت و احساسات شاعرانه می‌پردازد. عناصری مانند گل، سنبل، باغ، و عاشق به‌کرات تکرار شده‌اند و فضایی رمانتیک و پراحساس خلق کرده‌اند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، برخی از مضامین آن مانند عشق و اندوه نیاز به بلوغ ذهنی دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۳۰۴

نوبهار آمد تماشای گل و سنبل کنید
نور چشم خود چو شبنم طرف روی گل کنید

بر در گلزار گلچینان هجوم آورده اند
خار دیوار چمن گل کرده فکر مل کنید

روی باغ از سبزه و سنبل مزلف کشته است
وقت آن آمد فراموش از خط و کاکل کنید

بید مجنون مو پریشان کرده چون دیوانگان
زلف لیلی را به دل چون طره سنبل کنید

ارغوان زاریست مژگانهای من ای عاشقان
سوی من بیند و سیر کشور کابل کنید

ناله عاشق نسیم صبح باغ دلگشاست
در چمن ای غنچه ها دل پرستی بلبل کنید

قامت پیران بود سد ره موج خطر
خواب آسایش به زیر سایه این پل کنید

تا نگردد باغبانان را خبر ای سیدا
سیر باغ آرزو پنهان چو بوی گل کنید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.