شمارهٔ ۱۶ - اسبیات

اسپی که به آب و علفش پروردم
شد از غم او زیاده بار دردم

یک سال بهار عمر صرفش کردم
از باغ بلند تا به شهر آوردم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
۱۱۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - اسبیات
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.