هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساسات خود درباره جدایی و نادیده گرفته شدن توسط معشوق سخن می‌گوید. او از معشوق می‌خواهد که با تغافل و بی‌توجهی، او را بیشتر آزار ندهد و از او غافل نشود. شاعر تأکید می‌کند که اگر این بار رفت، دیگر بازنخواهد گشت و از معشوق می‌خواهد که او را در موقعیت‌های ناخوشایند قرار ندهد. همچنین، او از معشوق می‌خواهد که با رفتارهای ناشایست، عزت و شأن او را خرد نکند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی مانند عشق، جدایی، عزت نفس و شکایت از بی‌توجهی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های عاطفی بیشتری دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
غزل ۳۲۶
من اگر این بار رفتم، رفتم آزارم مکن
این تغافل های بیش از پیش در کارم مکن
پای برگشتن نخواهم داشت خواهم رفت و ماند
در تماشاگاه دیگر نقش دیوارم مکن
بنده می‌خواهی ز خدمتکار خود غافل مباش
می‌شود ناگه کسی دیگر خریدارم، مکن
من که مستم مجلست گر هست و میر مجلسی
بزم خود افسرده خواهی کرد هشیارم مکن
عزت سگ هست در کوی تو وحشی خود چه کرد
گر چه عاشق خوار می‌باید، چنین خوارم مکن
این تغافل های بیش از پیش در کارم مکن
پای برگشتن نخواهم داشت خواهم رفت و ماند
در تماشاگاه دیگر نقش دیوارم مکن
بنده می‌خواهی ز خدمتکار خود غافل مباش
می‌شود ناگه کسی دیگر خریدارم، مکن
من که مستم مجلست گر هست و میر مجلسی
بزم خود افسرده خواهی کرد هشیارم مکن
عزت سگ هست در کوی تو وحشی خود چه کرد
گر چه عاشق خوار می‌باید، چنین خوارم مکن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۳۲۵
گوهر بعدی:غزل ۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
