هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از درد عشق و رنجهای ناشی از آن سخن میگوید. او از معشوقهای یاد میکند که به جای عشق، درد و رنج برایش به ارمغان آورده است. استفاده از استعارههایی مانند «بت قصاب» و «چریوی من آب کرد» نشاندهنده ظلم و بیرحمی معشوقه است. همچنین، تصویرسازیهای مانند «ریخت همچون سرمه در چشم ترازو سنگ را» و «دکانم خواب کرد» به زیبایی احساسات شاعر را منتقل میکنند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۳ - قصاب
تا دلم را کشته خود آن بت قصاب کرد
در قفای دنبه خود چریوی من آب کرد
ریخت همچون سرمه در چشم ترازو سنگ را
ماند در زیر سر و گفتا دکانم خواب کرد
در قفای دنبه خود چریوی من آب کرد
ریخت همچون سرمه در چشم ترازو سنگ را
ماند در زیر سر و گفتا دکانم خواب کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲ - قصاب
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴ - قصاب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.