هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به توصیف یک مسگر (دلبر مسگر) می‌پردازد که در محل کار خود (دوکان) مشغول به کار است. او مس هر کسی را که می‌بیند، به نمایش می‌گذارد. سپس صحنه‌ای توصیف می‌شود که مسگر با دامن برافراشته وارد دیگ می‌شود و با بالبهای دامان خود آتش را تیز می‌کند. این تصاویر، فضایی پرجنب‌وجوش و پرتحرک از کار مسگری را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
12+
این متن یک شعر کلاسیک فارسی است که از لحاظ محتوایی برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای برای گروه‌های سنی پایین‌تر ندارد، اما ممکن است درک برخی از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه برای کودکان دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۹ - مسگر
دلبر مسگر چو جای خود به دوکان می کند
هر که را بیند مس خود را نمایان می کند
میدرآید در درون دیگ دامن برزده
آتشم را تیز بالبهای دامان می کند
هر که را بیند مس خود را نمایان می کند
میدرآید در درون دیگ دامن برزده
آتشم را تیز بالبهای دامان می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸ - قصاب
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰ - مسگر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
