هوش مصنوعی:
شاعر از دیدن موزه‌ای که امشب پناهگاه او بوده سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از خود دور شده تا موزه را از پای او بکشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.
شمارهٔ ۸۸ - موزه دوز
موزه دوز امرد که امشب دیده شد مأوای او
رفتم از خود تا کشیدم موزه را از پای او
رفتم از خود تا کشیدم موزه را از پای او
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۷ - مخمل فروش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۹ - موزه دوز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
