هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از همراهی و یاری یک جوان زیبا (امرد) سخن می‌گوید که با او همخانه شده و به نذر و عبادت (خضر) مشغول شده است. این متن به رابطه‌ای عاطفی یا معنوی بین دو نفر اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاطفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، اشاره به رابطه‌های عاطفی یا معنوی نیازمند درک بالاتری است.

شمارهٔ ۱۴۸ - قصه خوان

قصه خوان امرد مرا با خویش آخر یار کرد
همره من خانه آمد نذر خضرم کار کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۷ - پاده چی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۹ - خشت پز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.