۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۵ - زواله تاب

شوخ زواله تاب مرا آب داد و رفت
بر دامنش چو دست زدم تاب داد و رفت

نانی که در تنور فراموش مانده بود
بر عاشقان سوخته در خواب داد و رفت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۴ - نان پز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۶ - ایلک باف
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.