هوش مصنوعی:
شاعر از عدم توجه معشوق خود شکایت می‌کند و بیان می‌کند که بدون دیدن چهره‌ی او، نتوانسته تصویر ذهنی‌ای از معشوق در خانه‌ی خود بیابد.
رده سنی:
15+
این متن یک غزل عاشقانه‌ی کلاسیک است که درک آن نیازمند آشنایی با مفاهیم شعری و عرفانی در ادبیات فارسی است. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر بدون توضیح مناسب، قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۸۱ - مصور
یک دم آن شوخ مصور چهره با من وا نکرد
تا نبردم خانه خود صورتی پیدا نکرد
تا نبردم خانه خود صورتی پیدا نکرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۰ - مرده شوی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۲ - شاطر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
