هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و وابستگی عمیق شاعر به معشوق است. شاعر در ابیات مختلف تأکید می‌کند که بدون معشوق، زندگی برای او معنایی ندارد و هیچ پناهگاهی جز او نمی‌شناسد. همچنین، او از جفاهای معشوق شکایت می‌کند اما در عین حال، تسلیم محض اوست و هیچ راه فراری از این عشق نمی‌بیند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و گاهی عارفانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تسلیم محض در عشق یا جفای معشوق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۵۴

بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست
چرا بسوی منت از کرم نگاهی نیست

من از جفای تو بر درگه تو مینالم
کجا روم چکنم جز توام پناهی نیست

بگفتیم ز کمندم بجوی راه فرار
بجز بسوی تو از هیچ سوی راهی نیست

کس از تو رو نتوانست درگریز آرد
که در احاطه حکمت گریزگاهی نیست

ملوک را سر ذلت بر آستانهٔ توست
بلی بغیر تو در ملک پادشاهی نیست

اگر به قهر کشی ور به لطف بنوازی
سئوال معترض و حکم دادخواهی نیست

صغیر جز تو ندارد مراد و منظوری
بصدق دعوی او از تو به گواهی نیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.