۳۱۳ بار خوانده شده

غزل ۳۸۹

مرا زد راه عشق خردسالی
از این نورس گلی نازک نهالی

فروزان عارضی مانند لاله
ز مشکین هر طرف بر لاله خالی

شکرخا طوطیی دلکش حکایت
زبان دان دلبری شیرین مقالی

به قدش سرو را نسبت توان کرد
اگر در سرو باشد اعتدالی

توان خورشید خواندن عارضش را
اگرخورشید را نبود زوالی

غزال ما نگردد رام وحشی
ندیدم این چنین وحشی غزالی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۳۸۸
گوهر بعدی:غزل ۳۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.