هوش مصنوعی: این شعر به بررسی رفتارهای ناپسند و جنایت‌های انسان‌ها در طول تاریخ می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که انسان‌ها چه ظلم‌ها و فتنه‌هایی را علیه یکدیگر مرتکب شده‌اند و چگونه حتی از کوچک‌ترین فرصت‌ها برای آسیب رساندن به هم نوع خود استفاده کرده‌اند. همچنین، اشاره می‌کند که پیام‌های انبیاء و اولیاء نتوانسته‌اند تأثیر عمیقی بر رفتار انسان‌ها بگذارند و در نهایت، جهان را چیزی کوچک و بی‌ارزش توصیف می‌کند که ارزش توجه زیاد را ندارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل انتقادات شدید از رفتارهای انسانی و اشاره به جنایت‌ها و ظلم‌های تاریخی است که ممکن است برای سنین پایین سنگین و نامناسب باشد. همچنین، مفاهیم عمیق اخلاقی و دینی نیاز به درک و بلوغ فکری بیشتری دارد.

شمارهٔ ۱۷۴

در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد
برپا کدام فتنه و آشوب و شر نکرد

جمعیتی ندید که از هم جدا نساخت
معمورهٔی نیافت که زیر و زبر نکرد

وه کادمی به آدمی از دیو سیرتی
کرد آنچه جانور بدگر جانور نکرد

از جمله کارها که جنایت شمرده اند
کار دگر نماند که این خیره سر نکرد

هرگونه ظلم و جور و تجاوز بنوع خویش
کرد و زحق حیا و ز کیفر حذر نکرد

حتی ز جزء لایتجزی بضد نوع
این غافل از خدا شده صرفنظر نکرد

طرح کدام نقشه که اندر هوا نریخت
ظاهر کدام فتنه که در بحر و بر نکرد

باشد هنر گر آلت قتاله ساختن
شاد آنکه اهتمام به کسب هنر نکرد

چندان شگفت نیست که بیدادگر شود
هر کس یقین به معدلت دادگر نکرد

گفتند انبیاء و نوشتند اولیاء
اما هزار حیف که بر ما اثر نکرد

تأمین ز دین طلب که خداوند بی سبب
تعیین دین برای گروه بشر نکرد

بس مختصر بود بحقیقت جهان صغیر
مرد آنکه التفات بدین مختصر نکرد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.