هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به زیبایی رابطه بین عاشق و معشوق و نقش آینه در نشان دادن جمال معشوق می‌پردازد. همچنین، به موضوعاتی مانند تسلیم در برابر تقدیر، زهد و مستی عرفانی، و راهنمایی برای حل مشکلات زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'مستی' و 'خرابات' نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

شمارهٔ ۲۰۳

آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شود
روی جانان ظاهر و آئینه پنهان میشود

نیست شد چون آینه در حسن دلبر لاجرم
هر صفات دلبری از وی نمایان میشود

حسن آن معشوق را آئینه انسانست لیک
از هزاران یکنفر در رتبه انسان میشود

در خرابات آی کز راه کرم پیر مغان
میدهد آبیکه جسم از خوردنش جانمیشود

زاهد ار یکدم شود زان جام هستی سوز مست
بیشک از یکعمر هشیاری پشیمان میشود

ایکه مشکلها بکارت هست پندم گوش کن
مشکل صد ساله در تسلیم آسان میشود

گر دوصد تدبیر در‌ام ری بپیش آری صغیر
آنچه در روز ازل تقدیر شد آن میشود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.