هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به سوگ از دست دادن پدرش می‌پردازد و احساسات عمیق غم و اندوه خود را بیان می‌کند. او از تأثیر شفقت پدر بر زندگی خود و شکوفایی طبعش یاد می‌کند و در نهایت، تاریخ وفات پدر را با ذکر نام علی و آل او ثبت می‌نماید.
رده سنی: 15+ این شعر حاوی مضامین عاطفی عمیق و سوگوارانه است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، اشاره‌های مذهبی و ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۶۹ - تاریخ وفات والد ماجد حقیر مرحوم آقا اسداله

بابم چو وداع این جهان گفت
جمعیت خاطر من آشفت

شد طاقت جان ز مرگ او طاق
گردید دل حزین به غم جفت

بس باب غمم به روی شد باز
بابم چو ز دیده روی بنهفت

روحش به فرح قرین که تا بود
از خاطر من غبار غم رفت

الحق ز نسیم شفقت اوست
این گلشن طبع من که بشکفت

گنج گهرم نمود از بس
در تربیتم ز لعل در سفت

القصه چو او به بستر خاک
با مهر علی و آل او خفت

تاریخ وفات او سرودم
تا جان بسپرد یا علی گفت
۱۳۴۴
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸ - تاریخ کتاب مصیبت‌نامهٔ شعرای انجمن دانشکدهٔ اصفهان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰ - تاریخ فوت مرحوم میرزا حسن المتخلص بآتش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.