هوش مصنوعی:
متن درباره پشهای است که بر پشت فیل مینشیند و هنگام بلند شدن، از فیل میخواهد که نلرزد تا او بتواند برود. فیل در پاسخ میگوید که از آمدن پشه آسیبی ندیده، اما از رفتن او ناراحت میشود. پشه با بیاعتنایی به حرف فیل، به مغز او نفوذ میکند و او را آزار میدهد. در پایان، فیل پشه را از پا درمیآورد و پیام اخلاقی میدهد که دشمنان کوچک را دستکم نگیرید، زیرا ممکن است خطرناک باشند.
رده سنی:
10+
متن دارای پیام اخلاقی و درسآموز است که برای کودکان و نوجوانان مناسب میباشد. همچنین، زبان آن ساده و قابل درک است، اما ممکن است کودکان زیر 10 سال بهطور کامل مفهوم آن را درک نکنند.
شمارهٔ ۱ - قطعه
شنیدم پشّهای بر پشت پیلی
نشست و خواست برخیزد دگر بار
بگفت ای پیل چون خیزم من از جای
ملرز و خویش را محکم نگهدار
بگفت از آمدن دادی چه رنجم
که تا از رفتنت باشم در آزار
نفهمیدم چو گشتی بار دوشم
ز بس ناچیز و خردی و سبکبار
ز جا جست و به مغز وی درون شد
برآوردش دمار از جان افکار
ز پا افکند وی را و چنین گفت:
بزرگا دشمنت را خرد مشمار
مبین بر خصم خود از چشم تحقیر
که گاهی موربینی و بود مار
نشست و خواست برخیزد دگر بار
بگفت ای پیل چون خیزم من از جای
ملرز و خویش را محکم نگهدار
بگفت از آمدن دادی چه رنجم
که تا از رفتنت باشم در آزار
نفهمیدم چو گشتی بار دوشم
ز بس ناچیز و خردی و سبکبار
ز جا جست و به مغز وی درون شد
برآوردش دمار از جان افکار
ز پا افکند وی را و چنین گفت:
بزرگا دشمنت را خرد مشمار
مبین بر خصم خود از چشم تحقیر
که گاهی موربینی و بود مار
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲ - قطعه در تعریف شاعر نامی شیرینسخن صائب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.