هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که افلاک (آسمان‌ها) و خاک (زمین) متعلق به ما نیستند، بلکه مالک دیگری دارند. همچنین اشاره می‌کند که مشکلات و گره‌های زندگی که به دست ما و شما ایجاد شده‌اند، در نهایت نشان می‌دهند که قدرت و کنترل اصلی در دست دیگری است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال پیچیده و نامفهوم باشد. درک این متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی دارد.
شمارهٔ ۱۴
افلاک نه مست ماست مست دگری است
وین خاک نه پست ماست پست دگریست
زان کار گره خورد به دست من و تو
تا کشف شود که کار دست دگریست
وین خاک نه پست ماست پست دگریست
زان کار گره خورد به دست من و تو
تا کشف شود که کار دست دگریست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
