هوش مصنوعی:
شاعر از پیر یا مرشد خود می‌خواهد که او را از درگاه خود دور نکند و با لطف خودش همیشه او را خوشحال نگه دارد. او خود را سگ درگاه پیر می‌داند و از او می‌خواهد که نگذارد نفس اماره (هوای نفس) بر او غلبه کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌هایی مانند «سگ نفس» ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به شناخت ادبیات عرفانی و اصطلاحات آن دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد امکان‌پذیر است.
شمارهٔ ۲۵
یا پیر مکن ز درگه خود دورم
میدار به لطف دائمت مسرورم
من کلب در تو هستم ای شیر خدای
مگذار سگ نفس کند مقهورم
میدار به لطف دائمت مسرورم
من کلب در تو هستم ای شیر خدای
مگذار سگ نفس کند مقهورم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
