هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و مستی و اضطراب ناشی از آن سخن می‌گوید. او از نشانه‌های مختلفی مانند چشمان خواب‌آلود، سخنان عتاب‌آمیز و نگاه‌های پنهانکارانه، به احساسات و اضطراب معشوق پی می‌برد. همچنین، اشاره‌ای به حضور یک مدعی و ترس از افشا شدن رابطه وجود دارد. در پایان، شاعر از حضور میلی بی‌پا و سر در خرابات سخن می‌گوید که نشان‌دهنده‌ی حالت مستی و بی‌خودی است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیمی مانند عشق، اضطراب و اشاره‌هایی به شراب و مستی است که برای مخاطبان جوان و بزرگسال مناسب‌تر است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۰۷
مستی از لعل شراب آلود او معلوم شد
وز خمار چشم خواب آلود او معلوم شد
بدگمان، با دیگری دارد گمان عشق من
از سخنهای عتاب آلود او معلوم شد
کرده او را اضطرابم آگه از عشق نهان
از نگه‌های حجاب آلود او معلوم شد
داشت بیم از مدّعی، چون بود با من در سخن
از حدیث اضطراب آلود او معلوم شد
از خرابات آمد امشب میلی بی پا و سر
از سراپای شراب آلود او معلوم شد
وز خمار چشم خواب آلود او معلوم شد
بدگمان، با دیگری دارد گمان عشق من
از سخنهای عتاب آلود او معلوم شد
کرده او را اضطرابم آگه از عشق نهان
از نگه‌های حجاب آلود او معلوم شد
داشت بیم از مدّعی، چون بود با من در سخن
از حدیث اضطراب آلود او معلوم شد
از خرابات آمد امشب میلی بی پا و سر
از سراپای شراب آلود او معلوم شد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
